از رنجی که می بریم

از قطع شدن اینترنت می ترسم، از رفتن تو می ترسم، از نداشتن همین چند پناهگاه مجازی می ترسم، از دنیا می ترسم و از تمام این ترس ها، تنها برای قطعی اینترنت و نداشتن وبلاگم می توانم چاره ای کنم. پس از چندسال از بلاگفا به اینجا آمدم که چی؟ که بتوانم همین نوشتن پر رنج را اینجا ادامه دهم.